Volharding, opgericht 14 juli 1914, is de oudste voetbalvereniging in het Land van Cuijk. De club uit het Noord-Brabantse Vierlingsbeek heeft rood-wit als clubkleuren.
Wordt vaak in jubileumboeken van voetbalverenigingen gesproken over een bewogen geschiedenis, bij Volharding is daar geen sprake van. Bestuurscrisissen zijn de club vreemd. Moeite om de club overeind te houden kende en kent men niet. De leden voelen zich happy bij hun Volharding. Dat wil echter geenszins zeggen dat Volharding maar voortgekabbeld heeft op de golven. In tegendeel, Volharding leeft wel degelijk. Immers van een klein onbeduidend clubje met 29 leden in 1929 en slechts één elftal is men uitgegroeid tot een vereniging van ongeveer 630 leden, met senioren, vrouwen, veteranen, junioren en pupillen teams.
Tot in het midden der vijftiger jaren was Volharding nog louter een Vierlingsbeekse aangelegenheid. Nadien werden ook de dorpen Maashees, Groeningen en Vortum Mullem steeds nadrukkelijker bij Volharding betrokken.
De opmars in de jaren 50-60
Vanaf het eind van de jaren vijftig begint de club aan een opmars die haar tot een van de toonaangevende verenigingen in het Land van Cuijk maakt. Volharding stoomt in één keer door naar de tweede klasse, destijds het op een na hoogste amateurniveau. (In 1959 kampioen vierde klasse (zonder promotie), in 1962 kampioen vierde klasse (met promotie) en in 1963 kampioen derde klasse (met promotie))
In het seizoen 1963-1964 eindigt Volharding als derde in haar eerste seizoen in de tweede klasse. Het seizoen daarop staat Volharding op de drempel van de eerste klasse. In Tegelen werd op bezoek bij Tiglieja de laatste competitiewedstrijd met 5-4 verloren voor 5.000 toeschouwers. Hiermee werd de opmars van de vierde naar de eerste klasse gestuit.
Jaren 70-80: Van lokaal naar regionaal
Begin jaren 70, maakten steeds meer regionale eerste elftal spelers hun opwachting bij de roodwitten. Werd men in 1963 nog met louter eigen spelers voor het eerst in de geschiedenis tweedeklasser, 18 jaar later op 23 mei 1981 werd de eerste klasse bereikt na een heroïsch duel met Venlosche Boys op sportpark de Wieën in Venray. 3.500 toeschouwers bezochten dit duel. Het doelpunt werd gemaakt door een regionale speler, namelijk Jan Cremers uit Mill. Er werd vier dagen nagenoeg aan een stuk door gefeest.
Op en neer in de jaren 90
Na de promotie in 1981 volgde twee jaar later degradatie. In 1986 werd Volharding ongeslagen kampioen in de tweede klasse en promoveert naar de eerste klasse. Nadat Volharding in het seizoen 1989-1990 door een overwinning in de laatste wedstrijd periodekampioen wordt en daarna de beslissingswedstrijd tegen RKONS met 2-1 wint, promoveert het voor het eerst in haar geschiedenis naar de hoogste klasse in het amateurvoetball: de hoofdklasse. Hieruit degradeerde de club een jaar later weer direct naar de eerste klasse om een jaar later zelfs terug te zakken naar de tweede klasse. Echter duurde dit niet lang want na het kampioenschap in 1993 met de bijbehorende promotie, werden de roodwitten in 1996 nogmaals kampioen en speelde de club vanaf 1997 opnieuw in de hoofdklasse. Toch ging het aan einde van de jaren 90 wederom mis. In 1998, een jaar na de promotie, zakte de club naar de eerste klasse, en weer een jaar later volgt degradatie naar de tweede klasse. Wat betekende dat Volharding in tien jaar tijd liefst zeven keer van klasse wisselde.
21e eeuw
En even leek Volharding die trend van de jaren 90 door te zetten. Want de Vierlingsbekenaren begonnen het nieuwe millennium meteen goed door in 2000 onder leiding van Henk Evers kampioen te worden en te promoveren en zo dus voor de achtste keer in elf jaar tijd van klasse te wisselen. Maar niets was minder waar. Er volgde aanmerkelijk rustigere tijden. Na twee jaar in de eerste klasse zakte Volharding weer terug naar de tweede klasse. En daar verbleef de club veertien opeenvolgende seizoenen. Wel haalden de roodwitten een paar keer de nacompetitie, maar promotie afdwingen kon men niet. In het seizoen 2008-2009 stond voor het eerst in de historie de derby der derby’s tussen Volharding en SSS’18 op het programma. De beide eerste twee duels werden door Volharding met 1-0 gewonnen. De jaren daarna was de aartsrivaal uit Overloon vaker de betere.
Na lang wachten kroonde Volharding zich in 2016 eindelijk weer eens tot kampioen van de tweede klasse H door directe concurrent Prinses Irene te verslaan in Nistelrode. In een rechtstreeks duel om de titel zegevierde het Volharding van trainer Sjoerd van der Coelen op de laatste speeldag met 4-0 door doelpunten van Tim Brouwer (2x), Mark Blenckers en Pepijn van Geenen. Volharding hield het daarna slechts een jaar vol in de eerste klasse, waarna men wederom vijf jaar lang aan de bak moest in de tweede klasse.
Na twee lastige jaren waarin het Nederlandse amateurvoetbal nagenoeg stil kwam te liggen door de Coronapandemie, sloeg Volharding in de voetbaljaargang 2021-2022 keihard toe. In het seizoen waarin voor het eerst de derby tegen Olympia’18 uit Boxmeer gespeeld werd (2-5 winst en 4-1 winst), was Volharding vrijwel ongenaakbaar en werden de Soetendaalbewoners op drie speelrondes voor het einde kampioen van de 2e klasse F.
Het team van coach Johan Vullings won zelfs de laatste negen duels op een rij, een topprestatie. Vincent Buijssen had een groot aandeel in het kampioenschap, de goaltjesdief was -niet voor het eerst- met 21 treffers maar weer eens de clubtopscorer. In de historie van de club maakte alleen de 84-jarige Toon Baltissen ooit meer doelpunten voor Volharding. Baltissen werd op 4 januari 2025 gehuldigd voor zijn 70-jarig lidmaatschap en werd door het bestuur benoemd tot Lid van Verdienste.
Inmiddels speelt Volharding alweer voor het derde jaar op een rij in de eerste klasse. Een jaar na de titel in de tweede klasse was Volharding onder leiding van trainer Jan Pruijn zelfs dicht bij promotie naar de vierde divisie. De Vierlingsbekenaren eindigden op een knappe tweede plaats en behaalden een periodetitel. In de nacompetitie ging Volharding op 11 juni 2023 in eigen huis in de 96e(!) minuut onderuit tegen NEO uit Borne.
Afgelopen seizoen werd Volharding zesde en in december 2024 ging de equipe van de huidige trainer Ruud Jenneskens als derde de winterstop in.
Mark Blenckers breekt record
Op 27 september 2024 kreeg Mark Blenckers van Volharding een afscheidswedstrijd aangeboden. Dat duel verdiende de spelmaker volledig. De 38-jarige kwam bijna twintig seizoenen uit voor de hoofdmacht van de Vierlingsbekenaren. Daarin kwam Blenckers tot een enorme hoeveelheid van 409 officiële wedstrijden voor Volharding. Een record dat waarschijnlijk nooit meer gebroken zal worden. Daarmee mag Mark Blenckers zich naast ‘Mister Volharding’ erevoorzitter Jan Nabuurs vanaf heden met recht de spelende ‘Mister Volharding’ noemen.
Accommodatie
In 1963 verhuisde RKVV Volharding naar het huidige sportpark Soetendaal (toen nog met twee velden). Tegenwoordig omvat het sportpark vijf speelvelden (waaronder 1 kunstgrasveld), een trainingshoek en een voetgolfbaan. Vier van de velden én de oefenhoek zijn van verlichting voorzien. In 1996 werden de toen aanwezige gebouwen en tribune gesloopt en vervangen door een nieuw gebouw met een stadionachtige uitstraling. In 2018 werd de kantine vernieuwd waar het nu wekelijks nog erg gezellig is en nagepraat wordt over de gespeelde wedstrijden.
Erelijst
Districtsbeker Zuid II
Winnaar in 1994: Volharding – Heerlen Sport 1-0 doelpunt Peter van Rhee
Kampioenschappen (10x)
• Eerste klasse (1x) in 1996
• Tweede klasse (5x) in 1986, 1993, 2000, 2016, 2022
• Derde klasse (2x) in 1923, 1963
• Vierde klasse (2x) in 1959, 1962
Promotie (11x)
• 1923 (1e) als kampioen naar de tweede klasse
• 1962 (1e) als kampioen naar de derde klasse
• 1963 (1e) als kampioen naar de tweede klasse
• 1981 (2e) naar de eerste klasse
• 1986 (1e) als kampioen naar de eerste klasse
• 1990 (7e) als periodekampioen via de nacompetitie naar de hoofdklasse
• 1993 (1e) als kampioen naar de eerste klasse
• 1996 (1e) als kampioen naar de hoofdklasse
• 2000 (1e) als kampioen naar de eerste klasse
• 2016 (1e) als kampioen naar de eerste klasse
• 2022 (1e) als kampioen naar de eerste klasse
(1959 werd Volharding kampioen maar volgde er geen promotie)